طراحی مرکز شهری با رویکرد معاصرسازی؛ تنونه موردی: مرکز شهر بجنورد

هسته مرکزی شهر، فضاها و مکانهای همگانی و بیرونی برجسته ای هستند که سامان بخشی کیفیات محیطی آنها می تواند نماد سامان بخشی و سرزندگی تمامیت یک شهر یا هر نوع باهمستان دیگر باشد. لیکن هسته های مرکزی شهر ایرانی رو به افول نهاده اند. cbdها یکی از مهمترین فضاهای شهری هستند که در مفهوم عملکردی خود شامل هسته تجاری و بازار شهر بوده و حالت ارگانیک آنها به مرور زمان و از تجمع خرده فروشی ها در هسته اولیه شهر شکل می گیرند. سپس با رشد و توسعه شهر و افزایش تقاضای بازار، خود به خود این مناطق نیز توسعه یافته و بافت های مجاور خود را دربرمی گیرند و به تدریج قطب اقتصادی شهر را تشکیل می دهند. مهمترین مشکل اینگونه cbdها، عدم برنامه ریزی توسعه آنهاست و با توجه به قرارگیری اینگونه مراکز در گره های شهری و ایجاد یک وابستگی کالبدی شدید یا ساختار شهری، مشکلات فراوانی را در فعالیت شهر پدید می آورند. هماهنگی و تطابق توسعه این مراکز با توسعه سایر بخش های شهر، موضوعی است که نیازمند برنامه ریزی است و بی توجهی به این امر سبب می گردد تا در گذر زمان این مناطق کارکرد اولیه خود را از دست دهند. در نتیجه این امر، عدم پاسخگویی به نیازهای معاصر ساکنین تبدیل به معضلی می گردد که این مراکز و بعضاً بافتهای پیرامون آنها با آن دست به گریبان اند. در این تحقیق تلاش نموده ایم ضمن شناسایی انواع مراکز شهری و همچنین روش های مداخله در انواع مختلف بافت های شهری، با توجه به رویکردهای نوین مرمت شهری به ارائه اصولی برای طرح ریزی مرکز شهری بپردازیم. سپس در مرحله بعد با بررسی و شناخت نمونه مطالعاتیcbd شهر بجنورد، به عنوان بارزترین مسأله این مرکز شهری تقابل دو بافت سنتی و جدید و مسائل شهری ناشی از موضوع مورد بررسی قرار می گیرد که روش مداخله اتخاذ شده، روش معاصرسازی (regeneration)خواهد بود. در این راستا با اتکا به دانش طراحی شهری، به چیدمان و اتصال مناسب فضاها با یکدیگر و طراحی این فضاها پرداخته خواهد شد. در نهایت نیز با ارائه راهنمای طراحی شهری، پیشنهادات و سیاستهایی جهت ساماندهی این فضای شهری اتخاذ خواهد گردید.